Bir önlem almak gerekir!
Öncü duyguların kaçınılmaz özverilerine!!!
Sebepsizce çıkışılan yolların dibi görünmezliğine..Sıra gelen eksenlerin döngüsüne…
İşte, bilimin de aşamadığı olaylar kıskacına önlem almak gerekir…
Başıboş hareket eden etkenlerin içine sırf bağımlılık olsun diye yaşam katılmaz…
Gelinen noktada “zaman” en mağlûp zırvalıkları taşır kendi bilincine…İnsan ise bunu “ben yaptım” yanılgısı ile dolanır ütopyalar boyu…
Namzet eder de, sezeni olmaz…
Çünkü bir bilen vardır, daha üstünde, arşın…
Uçan dairelerin hayalini kuranlarla arasında, nefessiz an kadar mesafe vardır…Tuttuğu sözleri katar , yamaç yamaç, içine….
Bir önlem gerekir!
Bu gidişatın köhneleşmiş ahlâkına!!!
Devranlar boyu bozuntuya uğrar sa hayatın, durman gereken yeri bilmiyorsun, ey adab-ı müaşeret…
İsmiyle cismiyle BÎR tarafın, aceleci takımları, asla zamanı kıyaslayamayacak…Kaderinin üstünde gezinen bir ufak namzet gibi..
Bir önlem almak gerekir!
Dahası; sonsuzluğa evrilen hayatlara!!!
ESRA SÜNTAR
