Kokuşmuş, çürümüş bir şeyler kapladı her tarafı.
– İlkesel duruşların artık büyük ölçüde bir tarafa bırakıldığı…
– Tarafgirliğin artık gözleri tamamen kör ettiği…
– Gri alanların artık büsbütün kalmadığı…
İŞTE AHMET HAKAN’IN YAZISI
– Her iki tarafı da etkileyen malzemelerin ortalığa döküldüğü…
Bir sürece girmiş bulunmaktayız.
Malzemeye bakılıyor.
Malzeme, karşı taraf olarak bilinenleri yerin dibine batırıyorsa…
Malzemenin etrafında çılgınca dans ediliyor.
Ve yine malzemeye bakılıyor.
Eğer malzeme, dost taraf olarak bilinenleri yerin dibine batırıyorsa…
Havaya bakılıp ıslık çalınıyor, malzeme görmezden geliniyor.
Öyle kanıksanmış durumda ki bu kokuşma, bu çürüme…
“Biz ne yapıyoruz böyle?” diyen yok.
Eğer yanılıp da birileri böyle bir şey demeye kalkarsa…
Dünyanın en sıkıcı çağrısıyla karşılaşılmış gibi yapılıyor.
Kokuşmuş, çürümüş bir şeyler dönüyor ortalıkta.
Ve işin daha da tuhafı…
Bundan rahatsız olup burnunu tutmaya bile gerek duymayanlarla dopdolu her yanımız.
YAZININ DEVAMI İÇİN TIKLAYINIZ
