Milliyet Yazarı Burcu Kapu,bugünkü köşesinde Galatsaray’ın Manchester zaferini değerlendirdi.
Galatasaray bir Şampiyonlar Ligi takımıdır. Dün akşam eksikleri ve hazır olmayan oyuncularına rağmen ortaya koyduğu karakter bunu bir kez daha gösterdi. Okan Hoca’nın sahaya çıkarken birçok mikro planı olduğu, karşılaşmanın ardından hocaya bir soru soracak olsam, “Taktik defterinde kaç plan vardı, kaçını uyguladı?” olurdu.
Muhtemelen maçın ardından birçok yabancı gazete hikayeyi Zaha üzerinden görecektir. Zaha, Old Trafford’a heybesindeki öfkesiyle gelmiş. Adeta, “Bir zamanlar fakir ama gururlu bir genç vardı” dermişçesine tek başına kafa tuttu ManU’ya. İlk yarı takımı oyunda tutan golüyle rakibi Dalot’u çaresiz bırakıp görkemli bir güç gösterisi yaptı.
Karşılaşmanın ilk yarısında Galatasaray özellikle merkezi almakta çok zorlandı. Çift 6 numara ile oynamak, pas dağıtımını zorlaştırırken, Kerem de yeni rolünde, yüksek fizik mücadelenin olduğu maçta topu tutmakta zorlandı, Icardi ile kurmaya alışık olduğu bağı kuramadı. Biraz oyuncu tercihleri, biraz fizik güç eksiğiyle Galatasaray ilk yarıda topu Icardi’ye ulaştırmakta sıkıntı yaşadı.
Sarı-kırmızılılar yakın tarih boyunca hep hücum takımı olmuştur ama arkada da bir şekilde dengeyi korumayı bilmiştir. Bu sezon savunma oyuncuları da hücum öncelikli olunca kaza yaşamaya çok müsait bir takım görüntüsü çiziyorlar. Tıpkı yedikleri ilk goldeki gibi… Davinson’un hızına güvenip çizgiyi bozmasıyla belki de hiç olmayacak şekilde kontradan bir gol yedi Galatasaray. Davinson’u sanki stopere değil de hücuma dönük orta saha için transfer etmişler. Öyle bir skora dönük katkı, atak fazı başlangıcı yapıyor ki alkışlık… Ama birinin de arada usulca sokulup “Sen stopersin” demesi gerekiyor.
Bu arada Angelino’nun gereksiz çıkışlarından bahsetmiyorum bile. İlk golde iki stoperle yakalandı Galatasaray. Bu kadar basit gol yemenin ve hala rakipler için arkaya sarkıp gol bulmanın ilk tercih olmasını anlatmak zor.
ManU’nun ikinci golünden önce ise bir on dakikalık bölüm var ki, Galatasaray hunharca baskı yedi. O sıralarda gözümüz hep Okan Buruk’un üzerinde bir değişiklik hamlesi bekliyordu. Hocaya yapılan en büyük eleştiri, hep değişiklik zamanlamalarıyla ilgili oluyor. Belki Kerem o golü atmasa maç sonu yine bu konuşulacaktı. Kerem denedi, denedi, sonunda imzasını attı. Mertens kurnazlığıyla rakibi 10 kişi bıraktı, penaltıyı aldı. Penaltıyı kaçıran Icardi’nin hemen ardından galibiyeti getiren golü ise Deniz Seki şarkısı gibi, “Zor olanı seviyor insan her defa.”
Ama asıl şarkıyı Galatasaray taraftarı söyledi. Dakika 27’yi tabela 1-1’i gösteriyordu, İngiltere’den televizyonlarımıza gelen gümbür gümbür ses şöyle söylüyordu: Adanmış hayatların umudu…
